MASTERCLASS | Waarom veiligheid de sleutel is om LONG-COVID, chronische pijn, vermoeidheid en uitputting te genezen – 4 maart

De Polyvagaal theorie, de wetenschap van veiligheid. Hoop voor al het pijn en lijden waar chronisch voor staat. Een blog ter inleiding op de masterclass bijeenkomt: Plan B – bij Chronische pijn en lijden. Langdurige klachten, ontregeling, onbegrepen klachten, chronische ongezondheid, energieproblematiek (LONG-covid) door Nancy van der Hoek.

Van arts naar arts, van diagnose naar diagnose, van medicatie naar medicatie, van behandeling naar behandeling, van fysiotherapeut naar fysiotherapeut. Je probleem is een worsteling en om in metafoor te spreken misschien zelfs wel zo indrukwekkend geworden als een onzichtbaar groot, lelijk en krachtig monster waar je mee aan het touwtrekken bent. Omdat de situatie steeds complexer is geworden heb je misschien de hoop wel opgegeven dat je het lijden ooit nog eens de baas kunt worden.

Om te genezen heb je het nodig om je veilig genoeg te voelen.

Hoop op genezing  bij alles waar chronisch voor staat mag niet verloren gaan. Sterke gevoelens die pijn in een mens oproept – angst, woede, hulpeloosheid, paniek en zelfs verdriet verdienen het getransformeerd te worden. Wat mij betreft is dit artikel geslaagd als het gelukt is om een beginsel van een glimlach op het gezicht van de lezer achter te laten. Waarom is dat zo belangrijk? Daarmee komt de voorste Nervus Vagus (misschien nog wat verlegen) online.

De Polyvagaal theorie – van theorie naar praktijk

Ik ben fysiotherapeut met een passie voor mind-body interventies. Centraal in mijn therapeutisch enthousiasme staat de stof van ‘De Polyvagaal Theorie’. De Polyvagaal wat…? Nieuwe toepasbare wetenschap – gevestigd in decennialang gedegen onderzoek die we te danken hebben aan Stephen W. Porges.

De Polyvagaal Theorie heeft – een alles veranderende potentie om voet tussen de deur van het chronisch lijden te zetten. Porges is expert op het gebied van de relatie tussen het autonome zenuwstelsel en sociaal gedrag (de neurologische verbinding tussen body – mind). Hij ontdekte dat er niet 2 maar 3 systemen actief zijn in het autonome zenuwstelsel. De nieuw ontdekte zenuwtak – het ‘social engagement system’ is online als we op onderbewust niveau veiligheid ervaren en offline bij onveiligheid. De verdediging wordt dan aan de overige twee systemen overgelaten die beschikken over overlevingsresponsen te weten vechten/vluchten en of bevriezen.

Het autonome zenuwstelsel en neuroceptie

De werking van het autonome zenuwstelsel, het luisteren naar signalen van veiligheid en onveiligheid speelt zich diep af onder het niveau van het bewustzijn dit heet ‘neuroceptie’. Deze woordeloze ‘seintjes’ ook wel sensaties of gevoelens genoemd zijn razendsnel. Heel belangrijk om te beseffen ze ontstaan ver buiten het bereik van onze controle, ze overkomen ons. Maar wat begint als een woordeloze ervaring (seintjes van veiligheid of onveiligheid) leidt bij de relaterende mens tot het construeren van een verhaal dat ons dagelijks leven vormgeeft en uiteindelijk ons gedrag, keuzes en levenservaring bepaald.

Met de ontdekking van de voorste Nervus Vagus wat het 3^e systeem van het autonome zenuwstelsel  is geeft deze wetenschapper ons een neurofysiologisch fundament, het raamwerk van hoop en de wetenschap van veiligheid voor het genezen van chronisch pijn en ontregelingen.

Chronisch pijn of lijden is een software probleem

Dat gezegd hebbende, laat me je kort de nieuwste uitleg van chronische pijn en of lijden onder je aandacht brengen. Pijn begint aanvankelijk in onze structuren als weefselschade of overprikkeling in de hersenen (de hardware). Deze signaalfunctie van pijn of lijden is functioneel en tijdelijk. Je geneest in de ideale omstandigheden – in fysiologie van veiligheid.  Wanneer het chronisch wordt is het lijden nog steeds echt, je bent niet gek. Echter is er geen probleem meer in de hardware. Maar door het langdurig karakter – omringt in de fysiologie van onveiligheid – treden er veranderingen op in het autonome zenuwstelsel. Er zijn onbewust ‘aangeleerde neurale routes’ gecreëerd die sensaties van pijn en lijden creëren. Je kunt dit ook vertalen als stress of trauma sporen. Sporen of neurale netwerken die hoog sensitief zijn en een intense lading bevatten die niet alleen veranderingen aanbrengen aan het autonome zenuwstelsel maar deze ook ontregelen. Het is geworden tot een probleem in de software, het onzichtbare monster waar je mee aan het touwtrekken bent. Energie wordt opgeslurpt en aandacht wordt opgeëist door het lichaam.

Wat zich op diep niveau – vaak ver van het bewuste afspeelt is waar het verhaal nu naar toe gaat. En ik hoop dat je dit, al is het maar een heel klein beetje kunt vatten of voelen.

Door de aanwezigheid van het monster (het software probleem met de lading van onveiligheid) – zijn er in de onderstroom van je autonome zenuwstelsel ‘op relatief lage intensiteit’ doch chronisch verdedigingsresponsen op de been. Een neuroceptieve stroom van onveiligheid die in je systeem onrust blijft stoken en uiteindelijk het verhaal van pijn en lijden in ons dagelijks leven blijft printen en daarmee chronische ongezondheid in je levenservaring tot werkelijkheid maakt.

Welnu ook al zijn er kleine tot zelfs grootte structurele afwijkingen gediagnosticeerd in je botten, pezen, spieren, gewrichten of ander soortig weefsel. Schade in de hardware is op termijn geen verklaring meer voor het functionele staartje. Met het functionele staartje bedoel ik het pijn en lijden wat in de twee oudste systemen van het autonome zenuwstelsel (de software) is gaan leven.

De voorste Nervus Vagus

Het kern probleem is een armoede in de neuroceptie van veiligheid, zoals u wilt onvoldoende lading, tonus of sensibiliteit op het 3^e zenuwsysteem,. De voorste Nervus Vagus heeft terrein verloren of in sommige gevallen zelfs nooit veel bestaansrecht gevonden. Dit komt door de chronische alarmeringen in de andere 2 zenuwsystemen – de fight/flight en freeze – met de bijbehorende fysiologie van onveiligheid. Denk aan de activering van adrenaline en cortisol. Vastgelopen in een vijandige omgeving en je weet niet meer anders.

Er is hoop!

Evolutie van zoogdieren heeft plaatsgevonden in een vijandige omgeving, waarin overleving afhankelijk was van hun vermogen de activering van hun verdedigingssysteem te verminderen met behulp van ervaringstoestanden van veiligheid en vertrouwen , die verbinding, samenwerking en gezondheid ondersteunden. De voorste Nervus Vagus is in evolutie ons jongste en nieuwste deel van het autonome zenuwstelsel. In dit bad van veiligheid wat als vanzelf ontstaat als dit zenuwsysteem online is krijgt ons herstellend vermogen tijd en ruimte om te leven. Ook overzicht, verbinding met jezelf en anderen, groei en ontwikkeling varen op deze zee om maar een paar kernbegrippen te noemen.

Je bent niet stuk

Weet bij chronisch pijn en lijden dat dit regulerende systeem niet stuk is, je bent 100% heel. Je staat alleen voor de uitdaging om dit systeem te voeden en verzorgen met signalen van veiligheid – dit creëert nieuwe regulerende neurale routes. Routes zonder pijn en lijden – dusdanig dat je je veilig genoeg voelt om verlieft te worden op het leven en de risico’s die daarbij horen.

Wil je deze masterclass bijwonen?

Je leert nog meer over de voorste Nervus Vagus. Je krijgt meer inzicht in hoe chronisch pijn en lijden je onbewust hebben kunnen overkomen. De kennis verkrijgen naast de levenservaringen is de 1e stap naar veiligheid. Ook  vertellen we je meer over hoe je toegang kunt krijgen tot de functies van dit zenuwsysteem en de baanbrekende interventies die wij daarvoor inzetten om onze cliënten te helpen.

Vrijdag 4 maart

• Inloop 19:00
• Masterclass 19:30 tot ongeveer 22:00.
• Wij hebben plaats voor 12 personen.
• De kosten zijn gratis

Aanmelden: